Wrzos

Wrzos

Wrzos zwyczajny, wrzos pospolity (Calluna vulgaris .) Hull) – jedyny gatunek (monotypowy) rośliny wieloletniej z rodzaju wrzos (Calluna Salisb.) należącego do rodziny wrzosowatych (Ericaceae Juss.).

Pokrój

Krzewinka zimozielona, wysoka na 20-80 cm, o gałązkach rozesłanych na ziemi;

Liście

Zimozielone, drobne, kształtu igiełkowatego, ułożone naprzeciwlegle.

Kwiaty

Obupłciowe, drobne, dzwonkowate, różowo-liliowe, czterokrotne, zebrane w jednostronnych wielokwiatowych gronach szczytowych. Poszczególne kwiaty otoczone są zielonym, 4-listkowym kieliszkiem.

Owoce

Pękająca 4 komorami torebka zawierająca liczne, bardzo drobne nasiona.

Zastosowanie

• Roślina lecznicza:
  • Surowiec zielarski : ziele (Herba Calunae), kwiaty (Flos Callunae). Surowiec zawiera garbniki, flawonoidy, kwercytynę i mirycetynę, arbutynę, olejki eteryczne, kwasy organiczne, sole mineralne z dużą zawartością krzemionki.
  • Działanie : przeciwzapalne, moczopędne, przeciwreumatyczne i uspokajające. Stosuje się je przy schorzeniach dróg moczowych, chorobach nerek i przewodu pokarmowego oraz pomocniczo przy chorobach reumatycznych, chorobach wątroby i bezsenności.
  • Zbiór i suszenie : w początkach kwitnienia, pod koniec sierpnia, ścina się górne części rozkwitających gałązek, a następnie suszy w miejscach przewiewnych i zacienionych. Same kwiaty suszy się w cienkich warstwach na powietrzu lub w suszarniach w temperaturze około 40 stopni.
• Roślina miododajna: Miód wrzosowy należy do najlepszych miodów kwiatowych, ma konsystencję galaretowatą i jest trudny do odwirowania z plastrów. Znalazł zastosowanie głównie w leczeniu schorzeń prostaty. W stanie płynnym ma zabarwienie czerwonobrunatne i konsystencje galaretowatą. Ma też silny aromat i charakterystyczny ostry słodko-gorzki smak. Z jednego hektara wrzosowiska pszczoły mogą zebrać nawet 200 kg miodu.
• Roślina ozdobna. Odmiany ozdobne stosuje się w urządzaniu terenów zielonych. Szczególnie nadaje się na obrzeża rabat, do ogrodów skalnych. Jest też doskonałą rośliną okrywową.

Uprawa

W Polsce jest całkowicie odporny na mróz (strefy mrozoodporności 4-9). Wymaga gleby kwaśnej, ale mało żyznej i żwirowej. W czasie wilgotnego i ciepłego lata jego korzenie mogą gnić. Po przekwitnieniu ścina się całe kwiatostany.